Op de vooravond van de lokale verkiezingen rollen de besturen van de faciliteitengemeenten opnieuw de spierballen. De heisa rond de oproepingsbrieven steekt weer de kop op.

De taal- en kieswetgeving schrijft immers voor dat de faciliteitengemeenten Vlaamse gemeenten zijn en alle documenten met de inwoners dus in het Nederlands moeten gebeuren. Wie een vertaling wenst, kan die dan telkens aanvragen.

Dat is echter niet naar de zin van de besturen in de faciliteitengemeenten die er al langer ‘zogenaamd spitsvondig’ mee omgaan. 

Om dit te vermijden had de gouverneur van Vlaams-Brabant in opdracht van Minister Homans alle inwoners van de faciliteitegemeenten een Nederlandstalige oproepingsbrief verzonden. Sommige faciliteitengemeenten legden die naast zich neer en beslisten binnen het college om ook Franstalige oproepingsbrieven te versturen. In Sint-Genesius-Rode werd hierover geen consensus bereikt en besliste men een extra-gemeenteraad bij hoogdringendheid bijeen te roepen. Die besliste alsnog om ook Frantalige oproepingsbrieven te versturen. 

Mijn actuele vraag van vorige woensdag aan Minister Homans was dan ook wat haar interpretatie was van deze manier van werken. Haar antwoord was even kort als duidelijk: deze beslissing van de gemeenteraad van St.-Genesius-Rode werd intussen reeds vernietigd ! 

Een goede zaak uiteraard. Maar opnieuw een zoveelste bewijs dat de faciliteitenbesturen in de Rand niet uit zijn op communautaire vrede. Integendeel, zij blijven stoken! 
Slecht nieuws ook natuurlijk voor de ‘B-H-V believers’: de rust in onze Vlaamse randgemeenten is nog niet voor direct!

Inwoners verwachten echter van hun lokaal beleid een behoorlijk bestuur. De kans is zeer groot dat de verkiezingen in de faciliteitengemeenten opnieuw zullen uitmonden in carrousels met voorgedragen maar niet-benoemde burgemeesters, extra-kosten en verwarring voor de inwoners, juridisch kluwen en vooral veel bestuurlijke onduidelijkheid.

In deze verkiezingstijden met heel wat beschouwingen over de rol van lokale besturen, is het schrijnend om te merken hoe men daarmee in de faciliteitengemeenten een  loopje neemt.