‘De week van het Nederlands’, een week vol activiteiten om de aandacht te vragen voor het Nederlands als spreek- en schrijftaal. Voor mij, een burgemeester uit de Vlaamse Rand rond Brussel, geen onbelangrijk gegeven. Vieren we deze week waar we al staan? Of vragen we aandacht voor waar we naartoe willen?

Nog te vaak, en misschien zelfs de laatste tijd vaker, ontvang ik meldingen over overtredingen van de taalwetgeving. Postbodes die geen Nederlands spreken, reclamedrukwerken in het Frans, zelfs sport- en jeugdverenigingen waar men in het Nederlands niet terecht kan.

Niet dat het goede voorbeeld vanuit Brussel komt… daar kiezen middelbare scholen er blijkbaar voor om eerder Arabische lessen aan te bieden in het curriculum, dan om in te zetten op een betere kennis van het Nederlands. En dat terwijl die taalvaardigheid de jongerenwerkloosheid kan helpen kelderen. Begrijpen wie begrijpen kan.

Maar er wordt weerwerk geboden. Tal van lokale organisaties en initiatieven zetten in op het levendig houden van ons Nederlands. Niet alleen deze week, maar elke dag van het jaar.

Eerder deze week maakte de Vlaamse Overheid nog bekend 3 miljoen euro vrij te maken om de druk door de verstedelijking op te vangen voor drie steden uit de Vlaamse Rand. Die verstedelijking brengt ook verfransing met zich mee. Een tweeledig probleem dus. Maar ook de impulssubsidies voor projecten die het Vlaamse en groene karakter van de Vlaamse Rand versterken, dragen hieraan bij.

Dus deze week een extra pluim voor al wie zich inzet om het Nederlands te promoten, als spreektaal, schrijftaal én werktaal.